درس شطرنج پیرلو؛ كیش و مات با سه سرباز پیاده
 |
نخستین نمایش یوونتوس در فصل جدید موجی از رضایت و آرامش‌خاطر و امید را در میان طرفداران این تیم ایجاد كرده است؛ حسی كه دست‌كم در سالهای اخیر كمتر شاهد آن بوده‌ایم. درخشش بیانكونری با خریدهای جوان و جویای‌نامش نویدبخش روزهایی بهتر است؛ ایامی كه حتی می‌توان امید همیشگی‌مان در فتح لیگ قهرمانان اروپا را نیز بار دیگر احضار كند. ماسیمو بونینی هافبك دفاعی یووه در دهه 80 میلادی نیز یكی از كارشناسانی است كه یوونتوسِ پیرلو را پسند كرده است. در گفتگو با بونینی، از او خواستیم تا ما را نیز شریك مشاهدات و تحلیل‌هایش از بازی یوونتوس در مقابل سمپدوریا كند.
نمایش بیانكونری در مقابل سمپدوریا را چگونه دیدید؟
یكشنبه شب یوونتوس را با تحرك و پویا دیدم؛ تیمی یكدست و جنگنده كه با برنامه در زمین بازی می‌كرد.
پس علی‌الظاهر یوونتوسِ هفته اول را پسندیدید.
كاملاً. من یك ذهنیت فوق‌العاده در تمام تیم دیدم. كاملاً مشهود بود كه بازیكنان توجیه شده‌اند توپ را بدون اتلاف وقت در زمین به گردش دربیاورند. در واقع یك جور بازسازی اساسی در تفكرات تاكتیكی بازیكنان ایجاد شده بود. این جلوه غافلگیر كننده به‌ویژه در نفراتی مثل آرون رمزی چشمگیر و بارز بود. این میزان از تسلط در زمین را (دست‌كم در فصل گذشته) از او به یاد ندارم؛ البته شاید بخشی از این آمادگی به وضعیت جسمانی او نیز مرتبط باشد. این هافبك ولزی می‌تواند در صفحه شطرنج پیرلو عنصری تاكتیكی و بسیار كلیدی باشد.
به نظر شما چه چیزی تغییر كرده كه به نظر می‌رسد برخی از بازیكنان احیاء شده‌اند؟
قضاوت در این مورد البته هنوز زود است و نمی‌توان با اطمینان از احیای بازیكنان سخن گفت. آنچه در موردش می‌گوییم به تك نمایش بازیكنان در دیدار مقابل سمپدوریا مربوط است و باید عملكرد مستمر آنها در یك دوره زمانی مورد ارزیابی قرار بگیرد. اما آنچه را كه نمی‌توان منكر شد، بازی بسیار خوب یوونتوس در بازی یكشنبه شب بود.
پس باید نقش پیرلو را در این مطلوب بودن بیش از همه دانست.
با شما هم‌نظرم؛ به نظر می‌رسد پیرلو در همین مدت كوتاهی كه از حضورش در تیم گذشته به خوبی موفق به تزریق ذهنیتی جدید شده است. امیدوارم او در همین مسیر گام بردارد. نه‌تنها بازیكنان كه همه ما نیز باید به ایده‌های او اعتماد كنیم.
كمبودی در تیم احساس نكردید؟
شاید همچنان جای یك مهاجم در تركیب تیم خالی بود؛ مطالبه‌ای كه شاید ساری نیز در زمان حضورش در یووه (به دلیل ناآماده بودن هیگواین) خواهانش بود.
نمایشِ كولوسفسكیِ 20 ساله در تركیب اصلی یوونتوس را چگونه ارزیابی می‌كنید؟
درخشش در این سطح به هیچوجه آسان نیست؛ او قطعاً با ذهنیتی بزرگ پای به زمین گذاشت. راستش وقتی یووه تصمیم به جذب او گرفت هیچ تردید و نگرانی‌ای نداشتم. او به شدت مرا یاد زبیگنف بونیك (هافبك/مهاجم لهستانی یووه در دهه 80 میلادی) می‌اندازد؛ برخی از خصوصیات او كاملاً شبیه بونیك بود. كولوسفسكی از نظر جسمانی قدرتمند به نظر می‌رسید و در فضاهای خالی به خوبی حركت می‌كرد و قابلیت‌های هجومی منحصربه‌فردی داشت. شوت كم‌نظیر او كه باعث گل اول یووه شد چیزی شبیه یك ضربه فنی و استادانه در بیلیارد بود.
اگر قرار باشد به یك نام موفقِ دیگر در دیدار مقابل سمپدوریا اشاره كنید، آن بازیكن چه كسی خواهد بود؟
مك‌كنی. من عملكرد او در این دیدار را بسیار دوست داشتم. تماشای بازی او به من اثبات كرد كه استعداد او به خوبی شناسایی شده و اگر این بازیكن در مسیر پیشرفت نیز قرار بگیرد آن‌وقت است كه شاهد تولد هافبكی توانمند در یوونتوس خواهیم بود.
به نظر شما اضافه شدن یك مهاجم به تركیب یووه، چهره هجومی تیم را تغییر می‌دهد؟
یكبار دیگر بازی یووه در مقابل سمپدوریا را به یاد بیاورید؛ در بیشتر صحنه‌هایی كه تیم در فاز هجومی بود ما تنها شاهد رونالدو و تلاش‌های او بودیم. وقتی توپ روی دروازه حریف ارسال می‌شد تنها او بود كه بلندتر از بقیه به هوا برمی‌خواست و هنگامی كه بازیكنان میانی قصد دادن پاس داشتند، او تنها نقطه محوری تیم در خط حمله بود. حضور یك مهاجم میانی می‌تواند باعث افزایش شانس‌های هجومی تیم و البته ایجاد فضای بیشتر برای بازیكنانی مثل رونالدو و دیبالا شود.
با تشكر از Mirko Di Natale
